دین مبین اسلام همواره پیروان خود را به رعایت آداب اخلاقی به خصوص در رابطه با دیگر انسانها فراخوانده است. این پژوهش با عنوان «اخلاق اجتماعی در قرآن با محوریت «نقد قرآن» دکتر سُها» به بررسی و نقد شبهات پیرامون اخلاق در قرآن که در کتاب «نقد قرآن» بیان شده میپردازد. در این کتاب که به صورت وسیع در فضای مجازی و شبکه‌های اجتماعی منتشر شده، نقش دین در شکلدهی و تکامل اخلاق حذف شده و عقل تنها مرجع درک اخلاق معرفی شده. بعلاوه، اخلاق اجتماعی قرآن، طبقاتی خوانده شده چون در بیان دستورات اخلاقی میان مسلمان و غیرمسلمان، زن و مرد، آزاد و برده تفاوت قائل شده است. بنابراین، ضرورت ایجاب می کند با استدلال عقلی و نقلی به نقد شبهات این کتاب در زمینه ی اخلاق قرآنی پرداخته تا هم از حریم قرآن و دین دفاع و هم مانع از انحراف افراد بشود. در این راستا سؤال اصلی آن است که دیدگاه نویسنده ی کتاب «نقد قرآن» در مورد اخلاق اجتماعی قرآن و نقش دین در شکل دهی و تکامل اخلاق چیست و چه نقد‌هایی بر آن وارد است؟ روش کار تحلیلی-انتقادی و روش جمع آوری داده ها به صورت کتابخانه ای مکتوب و مجازی است. هدف اصلی در این پژوهش بررسی مبانی شبهات کتاب «نقد قرآن» پیرامون اخلاق اجتماعی قرآن و رابطه ی دین و اخلاق و نقد آن است. مهمترین اشکال نویسنده ی «نقد قرآن» عدم آگاهی از فلسفه ی تشریع احکام و قوانین قرآن، اشتباه در تفسیر آیات قرآن و یکسوگرایی است. نتایج حاصل از این پژوهش بیانگر آن است که دین اسلام پشتوانه ی اخلاق است و عقل برای درک جزئیات افعال پسندیده و ناپسند نیاز جدی و ضروری به آموزه های دینی دارد. بعلاوه، در قرآن روابط بین انسانها بر اساس اصول اخلاقی و به دور از تعصبات دینی و مذهبی پایه ریزی شده است و بالاترین میزان حفظ کرامت انسانها در دستورالعملهای اخلاقی قرآن به چشم میخورد.