شبهه:
آیه «تجری لمستقر لها» شاهد است بر اینکه قرآن بر طبق باور غلط آن روز که زمین را مرکز آسمان پنداشته، حکم به توقف خورشید، هنگام شب کرده است و این طبق پندار همان روز است که زمین ثابت است و خورشید صبح می‌آید و غروب در محل خودش مستقر می‌شود که این مطلب با جاودانگی قرآن نمی‌سازد.
پاسخ تفصیلی:
محل استقرار خورشید را آن طور که در شبهه معنا شد، با همان نظریه هیئت بطلمیوسی قدیم نیز جور در نمی‌آید؛ زیرا با حرکت خورشید ناسازگار است، محل استقرار طبق معنای شبهه یعنی جائی که خورشید توقف کند مثل پارکینگ!! و پارکینگ با حرکت تناسب ندارد، حتی به دور زمین!!
استقرار در آیه فوق می‌تواند به معنای سرانجام و پایان عمر خورشید باشد، یعنی شب و روز ادامه دارد تا اینکه آرام گیرد، آرامش می‌تواند کنایه از فنا باشد. این معنا مخالف علم نیست؛ زیرا وزن خورشید و مقدار انرژی متصاعد از آن محاسبه شده است و تخمین زدند که حدود پنج میلیارد سال دیگر خاموش خواهد شد و از آنجا که زمان و مکان مرگ و زندگی همه چیز دست خداست، می‌توان «تجری لمستقر لها» را چنین تفسیر کرد:
خورشید تا زمان اتمام حرارتش حرکت خواهد کرد. این زمان، همان زمان پایان دنیا می‌تواند باشد، همان که در قرآن بارها از آن خبر داده شده است. فيزيك‌دانان معتقدند که خورشيد مي‌تواند تا 10 ميليارد سال بدرخشد و از اين عمر طولاني پنج ميليارد سال آن گذشته است. بنابراين، اكنون خورشيد در نيمه راه زندگي خود قرار دارد. دكتر اريك اوبلاكر مي‌نويسد: «خورشيد در ثانيه 564 ميليون تن هيدروژن به عنوان سوخت مصرف مي‌كند كه از اين مقدار 560 تن هليوم به وجود مي‌آيد. 4 ميليون تن مواد باقيمانده (كه فقط 7% سوخت مصرفي مي‌باشد) تبديل به انرژي مي‌شود كه در نهايت به صورت نور و گرما انتشار مي‌يابد.» (اريك اوبلاكر: فيزيك نوين، ترجمه بهروز بيضاوي، ص 20ـ21)